Trampantoju bancariu

Sulla el vientu y lluevi que aploma el cielu. El parauguas paez ajuriacáu, de tol augua que trespasa. El semáforu del pasu piatonis se pon coloráu. Espero asubiándome dientro l´arcu l´edificiu del Bancu Santander. Nunca bía buscáu asubiu aquí. Sigo mojándome, comprebo que l´arcu no cubri, que me sigo calando. Métome más adientro, e igual. Métome tanto que acabo trespusiéndolu y saliendo pol otru láu.

Aquí, del otru láu, tamién me mojo. Qué arcu es ésti, que ni es pa tapar ni jaz que un láu sea diferente del otru. N´esti arcu, lluevi de contino.